مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری و گروه درمانی مبتنی بر امید، بر ادراک درد بیماران مبتلا به Multiple Sclerosis (MS)

در بیماران مبتلا به Multiple Sclerosis (MS)، درد پدیده شایعی است و نقش مهمی در سلامت روان و کیفیت زندگی این بیماران دارد؛ بدین منظور هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری و گروه درمانی مبتنی بر امید بر ادراک درد بیماران مبتلا به MS است.

 پژوهش حاضر نیمه تجربی است که با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل صورت گرفته است. از میان بیماران مبتلا به MS دچار درد که به متخصصان مغز و اعصاب در شهر کرج  در شش ماهه اول سال 96 مراجعه کردند، 45 نفر به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره (دو گروه مداخله و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. هر گروه مداخله، 8 جلسه تحت درمان گروهی قرار گرفتند و گروه گواه در این مدت با مداخلات شناختی-رفتاری و امیددرمانی مواجه نشدند. ادراک درد بیماران در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه درد (MPQ) اندازه گیری شد.

 براساس نتایج به دست آمده  ، هم درمان CBT و هم درمان مبتنی بر امید بر کاهش ادراک درد بیماران دچار ام اس تاثیر معنی داری دارد (0/05,). همچنین تاثیر درمان شناختی-رفتاری بر مولفه درد عاطفی در مقایسه با درمان مبتنی بر امید تفاوتی معنی دار دارد (0/05>P).

 نتایج پژوهش حاضر بیان کننده اهمیت هر دو روش به ویژه روش درمان شناختی-رفتاری در کاهش ادراک درد بیماران مبتلا به MS است؛ بنابراین مشاوران و درمانگران می توانند از هر دو روش برای کاهش درد در این بیماران استفاده کنند.