نقش واسطه ای عدم درگیری اخلاقی در رابطه بین هویت اخلاقی و رفتار غیرمولد تحصیلی

یکی از چالش های مهم موسسه ها و مراکز آموزشی درگیر شدن افراد در رفتارهای غیرمولد تحصیلی است. در پژوهش حاضر نقش واسطه ای عدم درگیری اخلاقی در رابطه بین هویت اخلاقی (درونی سازی و نمادسازی) و رفتار غیرمولد تحصیلی بررسی شد. این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده های فنی و حرفه ای شهر شیراز بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل 220 دانشجو (110 دختر، 110 پسر) بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش، مقیاس های عدم درگیری اخلاقی، رفتار غیرمولد تحصیلی، و اهمیت هویت اخلاقی برای خود به کارگرفته شد. نتایج مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. مطابق با یافته های پژوهش، هویت اخلاقی اثر مستقیم بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی نداشت. درونی سازی هویت اخلاقی اثر منفی بر عدم درگیری اخلاقی نشان داد. نمادسازی نتوانست به نحو معنی داری عدم درگیری اخلاقی را پیش بینی کند. همچنین، یافته ها بیانگر اثر مثبت عدم درگیری اخلاقی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی بود. نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد که درونی سازی هویت اخلاقی از طریق کاهش عدم درگیری اخلاقی منجر به کاهش رفتارهای غیرمولد تحصیلی در دانشجویان می شود. در کل، نتایج این پژوهش شواهدی را برای نقش واسطه ای عدم درگیری اخلاقی در رابطه بین درونی سازی هویت اخلاقی و رفتارهای غیرمولد تحصیلی دانشجویان فراهم آورد.