رابطه ارزش های فرهنگی با نشاط ذهنی: نقش واسطه ای خودکارآمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری خودکارآمدی در رابطه بین ارزش های فرهنگی (فردگرایی، جمع گرایی) و نشاط ذهنی در گروهی از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بود. مشارکت کنندگان 448 نفر از دانشجویان بودند که  به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند و مقیاس نشاط ذهنی ریان و فردریک، پرسش نامه خودکارآمدی موریس  و نسخه کوتاه مقیاس فردگرایی و جمع گرایی افقی و عمودی سیواداس و همکاران را تکمیل کردند. روایی و پایایی پرسش نامه های پژوهش نیز با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده های توصیفی و ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش از نرم افزار SPSS و برای آزمون فرضیه ها و مدل پژوهش از نرم افزار AMOS استفاده شد. یافته ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد. همچنین یافته ها نشان دادند که اثر مستقیم ارزش های جمع گرایی و فردگرایی بر نشاط ذهنی مثبت و معنی دار است. اثر مستقیم ارزش های فردگرایی بر خودکارآمدی نیز مثبت و معنی دار بود. همچنین فردگرایی با واسطه گری خودکارآمدی توانست نشاط ذهنی را پیش بینی کند، اما اثر واسطه ای خودکارآمدی در رابطه بین جمع گرایی و نشاط ذهنی معنی دار نبود. به طور کلی یافته های پژوهش نقش ارزش های فرهنگی و  خودکارآمدی را در تبیین نشاط ذهنی نشان می دهند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که به منظور ارتقای سطح نشاط ذهنی دانشجویان باید به ارزش های فرهنگی و نیز افزایش خودکارآمدی آنها توجه شود.