فضیلت در رابطه زناشویی: ساخت و اعتباریابی مقیاس فضیلت های زناشویی

تاکید روزافزون بر پیوند اخلاق و روانشناسی به ویژه در بستر تعاملات زناشویی موجب شده تا محقق بر این مساله تمرکز کند که آیا می توان به کمی سازی مفاهیم سازه های اخلاقی پرداخت؟

مطالعه حاضر با هدف سنجش فضیلت های زناشویی و ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای ارزیابی آن در خانواده های ایرانی انجام شده است.

این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی و تحلیل عاملی بود. روش نمونه گیری از نوع در دسترس است که در چند مرحله پیمایشی بر روی 302 زن و مرد متاهل، اجرای مقدماتی بر روی 100 زن و مرد متاهل، و اجرای نهایی بر روی 298 نفر از مناطق پنج گانه شهر تهران اجرا شد. شرکت کنندگان مقیاس سنجش رابطه هندریک (1988)، مقیاس شادکامی آکسفورد - فرم کوتاه هیلز و آرگایل (2002)، مقیاس بهزیستی سازمان بهداشت جهانی بلوم و همکاران (2012)، مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و مقیاس محقق ساخته فضیلت های زناشویی (1396) را تکمیل کردند.

نتایج نشان داد چهار عامل شامل سخاوت، بردباری، حریم داشت و تدبیر جمعا 50 درصد از واریانس را تبیین کردند. قابلیت اعتماد هرکدام از این فاکتورها به ترتیب 85/0، 70/0، 70/0 و 69/0 بود. نتایج همچنین نشان داد مقیاس فضیلت های زناشویی درستی همگرای مناسبی با سازه های شادکامی، رواندرستی و رضایت زناشویی درستی واگرای مطلوبی با دلزدگی زناشویی دارد (p<0/01). نتایج همچنین نشان داد زنان و مردان در فضیلت های سخاوت و بردباری تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند.

 این مقیاس از درستی و قابلیت اعتماد خوبی برای برنامه های مشاوره ای، بالینی برای زوج ها برخوردار است.