تحلیل مدیریت زباله در فضاهای پیراشهری یاسوج

افزایش بی رویه جمعیت در روستاهای پیراشهری از یکسو و به دنبال آن تولید حجم انبوهی از زباله های روستایی از سوی دیگر منجر به بحران جدی در این سکونتگاه ها شده است. به گونه ای که امروزه از دلایل ناپایداری محیطی در سکونتگاه های روستایی، نارسایی در وضعیت مدیریت زباله است که می تواند مسیر توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها را مختل کند؛ بنابراین هدف از این پژوهش، ارزیابی و تعیین وضعیت مدیریت زباله در سکونتگاه های روستایی پیرامون شهر یاسوج بوده است. اطلاعات موردنیاز در این بررسی از طریق روش های میدانی (پرسشنامه و مشاهده)، اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش خانوارهای روستایی ساکن روستاهای پیرامون شهر یاسوج هستند. بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی ساده انتخاب شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد مدیریت زباله در روستاهای موردمطالعه با میانگین 21/2 در وضعیت ناپایداری قرار دارد. همچنین بین فاصله از شهر یاسوج و مدیریت زباله با ضریب اطمینان 99 درصد همبستگی وجود دارد. میزان همبستگی این مولفه با عامل فاصله 228/0- است، بدین معنی که با افزایش فاصله از شهر یاسوج مدیریت زباله کاهش پیدا می کند و با کاهش فاصله از شهر مدیریت زباله افزایش پیداکرده است.