اثربخشی یک برنامه آموزشی مهارت های زندگی مبتنی بر فرهنگ اسلامی بر شادکامی و تاب آوری زنان مطلقه

این پژوهش با هدف تدوین برنامه آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر فرهنگ اسلامی و تعیین اثربخشی آن بر شادکامی و تاب آوری زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش شامل دو بخش کیفی و کمی است. 30 نفر نفر از زنان مطلقه 30 تا 40 ساله مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر کرمان در نیمه اول سال 1395 با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه تاب آوری و پرسش نامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. برنامه آموزشی طی 11 جلسه 90 دقیقه ای در گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. نتایج با روش تحلیل کوواریانسمورد تحلیل قرار گرفت. یافته هانشان داد که میزان نسبت روایی محتوایی  براساس روش لاوشه برای تعداد 10 نفر متخصص 83/0 به دست آمد، و میزان شاخص روایی محتوایی براساس روش والتز و باسل برای این تعداد متخصص 80/0 به دست آمدو با مقایسه این میزان با مقدار مورد قبول در هر دو شاخص، میزان روایی محتوایی برنامه قابل قبول است. همچنین، نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر افزایش میزان شادکامی و تاب آوری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تاثیرگذار بوده است. براساس نتایج می توان گفت که برنامه مهارت های زندگی (شامل خودآگاهی، مقابله با استرس، و همدلی) مبتنی بر فرهنگ اسلامی، برنامه مناسب و کارآمدی برای زنان مطلقه است و اجرای آن می تواند بر شادکامی و تاب آوری این افراد موثر باشد.