تاثیر آموزش مثبت نگری بر تاب آوری و افسردگی گروهی از سالمندان تهرانی مقیم آسایشگاه

هدف از انجام پژوهش، تعیین تاثیر آموزش مثبت نگری بر تاب آوری و افسردگی زنان سالمند مقیم آسایشگاه بود. روش پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، تمام زنان سالمند مقیم آسایشگاه در شهر تهران بود. 30 نفر از سالمندان زن ساکن آسایشگاه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسش نامه استاندارد تاب آوری کانر و دیویدسون و افسردگی بک بود. از پروتکل آموزشی و راهنمای مثبت نگری گروهی برای آموزش استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد مثبت نگری و تفکرات مثبت سبب کاهش میزان افسردگی و افزایش تاب آوری در زنان سالمند مقیم آسایشگاه می شود. از این رو، در مداخلات در نظر گرفته شده برای این زنان سالمند، می توان از روان شناسی مثبت نگر بهره برد.