مقایسه آثاربلند مدت و حاد تمرینات هوازی تداومی و تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر شاخص های التهاب عروقی(ICAM-1 ,E-selectin) در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن

مولکول های چسبان شاخص های نوینی هستند که به عنوان یکی از حلقه های ارتباط چاقی، کم تحرکی، و بیماری های قلبی عروقی مورد تاکید قرارگرفته اند. لذا به منظور بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی به دو شیوه تداومی و تناوبی با شدت بالا (HIIT)4 ، 36 نفر آزمودنی داوطلب از جامعه آماری افراد چاق کم تحرک با سن، درصد چربی و وزن (83/1±83/24سال، 48/1±85/33 درصد، 66/3±9/91 کیلوگرم) انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه های تمرین شامل 8 هفته تمرین هوازی تداومی با شدت 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه و تناوبی به صورت 4 ست در هر جلسه (شدت کار 70 تا 95 درصد HRmax) اجرا شد. خون گیری در سه مرحله شامل، پیش از آغاز، 48 ساعت پس از خاتمه دوره تمرین و بلافاصله پس از یک جلسه تمرین، صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر 3×3 در سطح معنی داری 05/0 P < تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که مقادیر ICAM-1 و E-selectin در گروه هوازی تداومی به ترتیب به میزان 7/3 و 13/6 درصد به صورت معنی دار و در گروه HIITکاهش ICAM-1 به میزان 01/5 درصد به صورت معنی دار و کاهش E-Selectin به میزان 3/0 در صد غیر معنی دار بود. تمرین ورزشی هوازی تداومی و HIIT به نحو مشابهی موجب کاهش ICAM-1 اما کاهش E-Selectin در گروه HIIT برخلاف گروه تداومی معنادار نبود. یک جلسه تمرین حاد، تغییری در میزان متغیرها در هیچکدام از گروه ها ایجاد نکرد. نتایج پژوهش نشان داد که تمرین تداومی مولکول های چسبان را به نحو موثرتری کاهش می دهد.