شکست درمان با آزیترومایسین در کلامیدیا تراکوماتیس اوروژنیتال: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

کلامیدیا تراکوماتیس یکی از شایع‌ترین پاتوژن‌های منتقله از راه دستگاه تناسلی در انسان است که منجر به بروز عفونت اوروژنیتال می گردد.

با توجه به شیوع بالای این عفونت کلامیدیا و پیامدهای نامطلوب آن بر سلامت زنان و مردان، این مطالعه متاآنالیز با هدف تعیین میزان شکست درمان با آزیترومایسین انجام گرفت.

پایگاه های اطلاعاتیMEDLINE ، ISI Web of Science، PubMed، EMBASE، Scopus، ProQuest و Science Direct برای مقالاتی که از سال 1991 تا 2018 منتشر شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. برای ارزیابی کیفیت مطالعات انتخاب شده، از Cochrane Risk of Bias Assessment Tool استفاده شد. از 12 و کوکران کیو-تست برای تعیین هتروژنیسیتی استفاده شد. برای مقایسه شیوع در سطوح مختلف متغیرها از روش Subgroup analysis and meta-regression استفاده شده است.

21 مطالعه که معیارهای ورود را دارا بودند در نهایت تجزیه و تحلیل شد. برآورد تلفیقی میزان شکست آزیترومایسین 23/11% بود. همچنین درصد شکست آزیترومایسین در درمان اورتریت (87/15%)، سرویسیت (41/7%) و ژنیتال کلامیدیا (14/7%) بود. برآورد تلفیقی تفاوت میزان شکست 37/2% بود که نشان می دهد شکست درمان آزیترومایسین در درمان کلامیدیا نسبت به داکسی سیکلین و سایر داروهای مورد بررسی در مطالعه بیشتر می باشد. نتایج متارگرسیون حاکی از آن بود که سن بیماران در ایجاد هتروژنیسیتی برای درصد شکست درمان آزیترومایسین تاثیر معنی داری داشت (826/0, ß= 017/0p=).

شکست درمان با آزیترومایسین در عفونت های کلامیدیایی اوروژنیتال نسبت به داکسی سیکلین و سایر داروهای مورد بررسی در مطالعه بیشتر می باشد.