تاثیر وضعیت های متفاوت بر تعیین درجه ی مالامپاتی اصلاح شده به منظور پیش بینی دشواری تهویه با ماسک و درجه بندی لارنگوسکوپی و لوله گذاری دشوار در بیماران کاندیدای جراحی

تهویه ی ناکافی با ماسک و لوله گذاری دشوار تراشه، از شایع ترین عواقب وخیم تنفسی در حیطه ی بیهوشی است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر وضعیت متفاوت بر تعیین درجه ی مالامپاتی اصلاح شده به منظور پیش بینی دشواری تهویه با ماسک و درجه بندی لارنگوسکوپی و لوله گذاری دشوار در بیماران کاندیدای جراحی بود.

 در این مطالعه ی ارزش تشخیصی، بر روی 385 بیمار، آزمون مالامپاتی در وضعیت های مختلف خوابیده و نشسته با دهان باز و بسته انجام شد و توسط فرد ناآگاه نسبت به وضعیت مالامپاتی، نمای لارنگوسکوپی و میزان دشواری لوله گذاری بررسی شد. بر اساس نتایج حاصل از این چهار حالت، آزمون مالامپاتی در پیش گویی نمای لارنگوسکوپی و میزان دشواری لوله گذاری مقایسه شد.

 تمامی حالات آزمون مالامپاتی از ارزش تشخیصی قابل قبولی برخوردار بودند (001/0 > P). دقت آزمون مالامپاتی در حالت «خوابیده با دهان باز» از سایر حالت ها کمتر بود و دو حالت نشسته با آبسلانگ و خوابیده با دهان باز، ارزش تشخیصی مناسبی برای ارزیابی موارد دشوار و راحت تهویه با ماسک نداشتند (050/0 > P). دقت آزمون مالامپاتی در حالت «خوابیده با دهان باز» از سایر حالات این آزمون کمتر بود، اما با وجود دقت کم، این وضعیت دارای بالاترین حساسیت (100 درصد) بود. ارزش اخباری منفی در تمام حالت های آزمون مالامپاتی، بالاتر از 98 درصد و ارزش اخباری مثبت حالت «نشسته با دهان باز» با میزان 7/4 درصد، از سایر حالت ها بیشتر بود.

طبق نتایج این بررسی، آزمون مالامپاتی در حالت خوابیده با آبسلانگ دارای هم خوانی بهتری در تعیین میزان دشواری لارنگوسکوپی و لوله گذاری بوده است.</div>