رابطه احساس غربت با احساس تنهایی و نگرش به ارتباط با غیر هم جنس در دانشجویان غیربومی ساکن در خوابگاه های دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه احساس غربت با احساس تنهایی و نگرش به ارتباط با غیر هم جنس در دانشجویان غیربومی ساکن در خوابگاه های دانشگاه سیستان و بلوچستان بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان پسر و دختر غیربومی ساکن در خوابگاه های دانشگاه سیستان و بلوچستان بود. نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های احساس غربت آرچر و همکاران (1998)، احساس تنهایی راسل و همکاران (1978) و نگرش و گرایش به ارتباط با غیرهم جنس کردلو (1380) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام گرفت. طبق یافته ها، بین نمره کلی احساس غربت و زیرمقیاس های دلبستگی به خانه و نارضایتی از بودن در دانشگاه با احساس تنهایی ارتباط مستقیم و معنادار گزارش شد و نارضایتی از بودن در دانشگاه پیش بینی کننده معناداری برای احساس تنهایی دانشجویان بود (05/0>P). بین مولفه های احساس غربت با نگرش به ارتباط با غیرهم جنس ارتباط معناداری گزارش نشد (05/0<P). به طور کلی احساس غربت پیش بینی کننده معناداری برای احساس تنهایی بود، اما نتوانست نگرش به ارتباط با غیر هم جنس را تبیین نماید. با این وجود، توجه به مشکلات دانشجویان غیربومی در برنامه های آموزشی دانشگاه ها ضروری به نظر می رسد.