نقش دیپلماسی علمی در تامین منافع ملی دولتها (با تاکید بر شرکت های دانش بنیان)

 دیپلماسی علمی به استفاده از ظرفیت های علم و فناوری به عنوان ابزار عمل دولت ها در مجاری دیپلماسی و در  تعامل با سایر دولت ها و ملت ها اشاره می کند. بهره گیری از این دیپلماسی در راستای تامین منافع ملی دولت ها بر مبنای رویکردهای مختلفی همچون رویکردهای اقتصادی، بازار سازی، کسب درآمد، گسترش حوزه نفوذ، وجهه سازی و کسب پرستیژ بین المللی، افزایش امنیت، تولید و انتشار دانش و بسیج منابع صورت می گیرد. شرکت های دانش بنیان بواسطه محوریت بهره گیری از فناوری و تکنولوژی در تولید محصول و یا خدمات خود به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای دیپلماسی علمی در ایجاد تعاملات بین دولتی و کسب منافع ملی از سوی دولت ها مورد استفاده قرار می گیرد. سوال پژوهش حاضر این است که دیپلماسی علمی با بهره گیری از ظرفیت های شرکت های دانش بنیان چگونه در جهت تامین اهداف و منافع ملی دولت ها عمل می کند؟ فرضیه پژوهش بیان می کند که دیپلماسی علم و فناوری با استفاده از ظرفیت شرکت های دانش بنیان در انتقال فناوری از یک سو و شناسایی و ایجاد بازارهای خارجی برای کالاها و محصولات دانش بنیان می تواند ضمن خلق فرصت هایی جهت تعامل و کسب وجهه مثبت بین المللی در جهت کسب ثروت و منافع مادی کشور عمل نماید.