تغییرات پارامترهای وابسته به متابولیسم آهن سرم متعاقب تزریق ایندیوم در رات

عنصر ایندیوم سالهاست که در علم پزشکی در تصویر برداری (Radio imaging)و شیمی درمانی جهت تشخیص و درمان سرطان ها مورد استفاده قرار می گیرد. عقیده بر آن است که ایندیوم ممکن است با متابولیسم آهن تداخل نماید و به بروز اختلالات مختلف از یک طرف و کاهش رشد سلول در بافت سرطانی از طرف دیگر منجر شود.
هدف از مطالعه حاضر بررسی تداخل ایندیوم در تغییرات غلظت پلاسمایی و پارامترهای مربوط به متابولیسم آهن می باشد.
در هرآزمایش پنج رات انتخاب وپس از تزریق داخل صفاقی کلریدایندیوم به میزان 2.1 mg/kg وزن بدن روزانه به مدت 10 روز و0.35 mg/kg وزن بدن روزانه به مدت 30 و 60 روز نمونه گیری انجام شد و پارامترهای مربوط به متابولیسم آهن از قبیل (آهن سرم) توسط اسپکتروفتومتر تعیین شد. ترانسفرین سرم نیز توسط تکنیک کروماتوگرافی ایمونوآفینیتی جدا گردید.
تزریق روزانه ایندیوم بصورت کلرید ایندیوم به مقدار 2.1 mg/kg وزن بدن رات به مدت 10 روز باعث کاهش مقادیر سرمی آهن، TIBC، هموگلوبین و هماتوکریت به میزان تقریبی 58، 46، 50 و 48 درصد به ترتیب نسبت به گروه کنترل گردید. با استفاده از این نتایج پیشنهاد گردید که میزان اشباع ترانسفرین حدود 18 درصد کاهش می یابد. تزریق بلند مدت ایندیوم به میزان 0.35 mg/kg وزن بدن به مدت 30 روز موجب کاهش فاکتورهای فوق به میزان حدود 35، 31، 32 و 28 درصد شد در حالی که تزریق دراز مدت آن به مدت 60 روز باعث کاهش پارامترهای فوق در حدود 46، 40، 40 و 36 درصد می گردد.
ایندیوم قادر است در متابولیسم آهن تداخل نموده و موجب بروز اختلالات متابولیسمی در راه های بیوشیمیایی مربوط به متابولیسم آهن گردد. البته برای پی بردن به مکانیسم دقیق اثر ایندیوم بر مسیرهای بیوشیمیایی آهن درون سلول ها، نیاز به تحقیقات وسیعتری خصوصا در سطح پلاسما و داخل سلول می باشد.