بررسی تغییرات فصلی 15 ساله نمایه ی گستره ی برگ با استفاده از سنجنده ی مودیس در گستره ی ایران

امروزه از تصاویر ماهواره ای به طور گسترده ای برای پایش پوشش گیاهی استفاده می گردد. هدف از این پژوهش، بررسی گستره ی برگ در بازه ی زمانی 1395-1381 با تفکیک مکانی یک کیلومتر به کمک داده های دو فرآورده ی دورسنجی مودیس ترا و آکوا و به صورت فصلی بوده است. برای این منظور به واکاوی داده ها و انجام محاسبات آماری- ریاضی، کدنویسی و تشکیل پایگاه داده در نرم افزار مت لب اقدام و سپس نقشه ی میانگین فصلی تهیه شد. این نقشه ها نشان دهنده ی تقریبا خالی بودن مناطق مرکزی، شرقی و جنوب شرق ایران از گستره برگ هستند و یا گستره ی برگ بسیار تنک در برخی مناطق دیده می شود و 26/58 درصد از گستره ی ایران خالی از پوشش گیاهی است. در مقابل دامنه های شمالی البرز، ارتفاعات شمال غرب و دامنه های زاگرس میانی با 74/41 درصد دارای گستره ی برگ مناسبی هستند که به استثنا جنگل های هیرکانی و ارسباران عموما شامل کشتزارها می شود. ازنظر زمانی، فصل بهار و تابستان با میانگین 47/0 درصد و 36/0 درصد بالاترین میانگین و فصل پاییز و زمستان کمترین میانگین گستره ی برگ را دارا هستند. در مرحله ی بعد دارنمای فصلی نمایه ی گستره ی برگ تهیه شد و یاخته های موردنظر در چهارفصل و درنهایت در دو گروه قرار داده شدند. این دو گروه شامل گروه دوره ی سرد با فصل پاییز و زمستان و گروه دوره ی گرم با فصل بهار و تابستان هستند.