تاثیر مکمل کروسین بر تغییرات مالون دی آلدئید و کاتالاز کاردیومایوسیتی رت های نر مسموم شده با پراکسیدهیدروژن

گونه های اکسیژن فعال (ROS)، از دلایل آسیب مستقیم یا غیرمستقیم به سلول هستند. عضله قلب با فعالیت مداوم، یک بافت اکسیداتیو و یکی از بافت های مستعد جهت بروز آسیب های اکسیداتیو است. مالون دی آلدئید یکی از محصولات پراکسیداسیون لیپید بوده که در مطالعات متعدد به عنوان نشانگر سنجش میزان آسیب اکسایشی در نظر گرفته می شود. کروسین نیز کاروتنوئید استخراج شده از زعفران است که می تواند با خواص آنتی اکسیدانی بر میزان آسیب تاثیرگذار باشد. در این مطالعه تاثیر مکمل کروسین بر تغییرات مالون دی آلدئید و کاتالاز کاردیومایوسیتی رت های نر مسموم شده با پراکسیدهیدروژن بررسی گردید.

در این مطالعه تجربی، تعداد 32 سر رت نر نژاد ویستار (با میانگین وزنی 20±180 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، شم (تزریق سالین)، آب اکسیژنه، آب اکسیژنه و کروسین تقسیم شدند. برای القای فشار اکسیداتیو در گروه های آب اکسیژنه، رت ها H2O2 را به میزان یک میلی مول برکیلوگرم در طول 3 هفته، یک روز درمیان و در گروه مکمل ، کروسین را با دوز 12/5 میلی گرم برکیلوگرم هر روز به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. سنجش میزان CAT و MDA به روش ELISA انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تعقیبی شفه تحلیل شدند.

در این مطالعه، القای H2O2 باعث افزایش معنی داری سطح مالون دی آلدئید و کاهش معنی داری میزان فعالیت آنزیم کاتالاز شد. مصرف کروسین منجر به افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و کاهش معنی دار سطح مالون دی آلدئید در بافت قلب رت های مسموم شده با H2O2 گردید (0/01>p).

 نتایج این مطالعه نشان داد مصرف مکمل کروسین، تقویت سیستم آنتی اکسیدانی و کاهش آسیب های استرس اکسیداتیو را در پی دارد.