شناسایی یک جهش جدید در ژن CNNM4 در خانواده ایرانی مبتلا به سندرم جلیلی

سندرم جلیلی، یک بیماری ژنتیکی بسیار نادر با وراثت اتوزومی مغلوب است که تاکنون تنها در 33 خانواده در جهان گزارش شده است. مبتلایان به این بیماری همزمان دچار اختلالات شبکیه از نوع دیستروفی مخروطی - استوانه ای و اختلالات دندانی از نوع آمیلوژنز ایمپرفکتا می شوند. در این مطالعه به شناسایی یک مورد جهش ایجادکننده سندرم جلیلی در خانواده ایرانی پرداخته شده است.

 مورد دو برادر مبتلا به سندرم جلیلی در یک خانواده ایرانی هستند که به وسیله روش سانگر، توالی ژن دخیل در ایجاد این بیماری (CNNM4) در آن ها مشخص گردید. والدین غیرهم خون بوده و در یک روستای کوچک آذربایجان شرقی واقع در شمال غربی ایران سکونت داشتند. هر دو فرد مبتلای خانواده از دوره کودکی دچار تخریب مینای دندان شده بودند. علائم چشمی در آنان از دوره نوجوانی آغاز و در نهایت منجر به فوتوفوبیا، کوررنگی و از دست دادن دید مرکزی شده بود که با گذر زمان دید مبتلایان در شب و در نور کم، کاهش یافته بود، ولی در حال حاضر بیماران بینایی بسیار محدودی داشتند. در بررسی الکترورتینوگرافی پروباند، تخریب شبکیه از نوع دیستروفی مخروطی - استوانه ای تشخیص داده شد. تعیین توالی بیماران با روش سانگر به شناسایی یک تغییر جدید (c.1220G>T) منجر گردید که در شجره سگریگیت می گردد. این تغییر در اثر تبدیل اسیدآمینه آرژنین موقعیت 407 به اسیدآمینه لوسین (Arg407Leu) ایجاد می شود. بررسی با نرم افزارهای پیشگویی کننده بیماری زایی، تاییدکننده دخالت این تغییر در ایجاد سندرم جلیلی در این خانواده بود. بررسی پایگاه های داده ExAc و1000 genomes نشان داد، این تغییر گزارش نشده است. آرژنین جایگاه 407 نیز از جهت تکاملی در چندین گونه محافظت شده باقی مانده است.