تاثیر پرایمینگ و تنش اسمزی بر جوانه زنی و فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و چرخه ی گلی اکسیلات در بذر ذرت (Zea mays L.) هیبرید سینگل کراس 704

به منظور بررسی اثر انواع پرایمینگ بر میزان فعالیت آنزیم های چرخه گلی اکسیلات و هیدرولیتیک بذر ذرت (هیبرید SC704) تحت تنش اسمزی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در سال 1393 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی صورت گرفت. تیمارهای آزمایش، شامل 4 سطح تنش اسمزی ایجاد شده با پلی اتیلن گلایکول (0، 3-، 6- و 9- بار) و 5 سطح پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، هورمو پرایمینگ و اسید آسکوربیک) با سه تکرار بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل تیمار تنش اسمزی و پرایمینگ بر تمام صفات اندازه گیری شده به جز درصد جوانه زنی و ایزوسیترات لیاز معنی دار بود. در سطح بدون تنش بالاترین سرعت جوانه زنی (556/17بذر در روز) مشاهده شد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های آمیلاز (43/4 واحد بر میلی گرم پروتئین)، لیپاز (2/73 واحد بر میلی گرم پروتئین) و پروتئاز (3/2071 واحد بر میلی گرم پروتئین) درتیمار هورمون پرایمینگ و سطح بدون تنش به دست آمد. کم ترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز (1/3 واحد بر میلی گرم پروتئین) در تیمار اسموپرایمینگ و سطح خشکی 9- بار بود، در حالی که کم ترین میزان فعالیت آنزیم های لیپاز (36/60 واحد بر میلی گرم پروتئین) و پروتئاز (1949 واحد بر میلی گرم پروتئین) در تیمار پرایمینگ شاهد و سطح خشکی 9- بار مشاهده شد. بالاترین میزان فعالیت مالات سنتاز (7/2 واحد بر میلی گرم پروتئین) در تیمار هورمون پرایمینگ و خشکی شاهد و کم ترین آن (88/1 واحد بر میلی گرم پروتئین) در خشکی 9- بار در پرایمینگ شاهد به دست آمد. با افزایش شدت تنش، سرعت جوانه زنی بذر و فعالیت آنزیم ها کاهش یافت. در شرایط تنش، پرایمینگ بذر با استفاده از اسید جیبرلیک تا حد زیادی موجب تحمل و جلوگیری از کاهش فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و چرخه ی گلی اکسیلات در بذر ذرت گردید.