کارآیی فرایند اکسیداسیون پیشرفته H2O2/MgO در حذف مترونیدازول از محلول های آبی

داروها، در درمان بیماری های انسانی و دام پزشکی اهمیت ویژه ای دارند و ورود انواع مختلف آنتی بیوتیک ها به فاضلاب و همچنین پساب، به عنوان مهم ترین منابع ورود آنتی بیوتیک به محیط زیست شناخته شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی پارامترهای مختلف بر حذف مترونیدازول توسط فرایند اکسیداسیون پیشرفته (H2O2/MgO) از محیط های آبی بود.

 این مطالعه ی تجربی، در سیستم بسته انجام گرفت و تاثیر پارامترهایی مثل pH (11، 9، 7، 5، 3)، نسبت مولی H2O2/MgO (5 ،3، 1/5، 1)، غلظت اولیه ی مترونیدازول mg/L (80،60، 40، 20) و زمان واکنش (100، 80، 60، 40، 20) دقیقه بر روی راندمان حذف مترونیدازول توسط فرایند اکسیداسیون پیشرفته، مورد بررسی قرار گرفتند.

 نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فرایند اکسیداسیون پیشرفته (H2O2/MgO) قادر به حذف 84/98 درصد مترونیدازول از محیط های آبی در pH بهینه برابر با 3، زمان واکنش 40 دقیقه، غلظت مترونیدازول 20 میلی گرم بر لیتر و نسبت مولی H2O2/MgO معادل 3 می باشد و حذف مترونیدازول از سنتیک درجه ی اول (0/958 = R2) پیروی می کند.

 نتایج نشان داد که استفاده از فرایندهای تصفیه ی پیشرفته به صورت تلفیقی (نانو ذرات اکسید منیزیم در حضور پراکسید هیدروژن) می تواند کارآیی موثری در حذف مترونیدازول از محلول های آبی داشته باشد و بازده حذف توسط این روش با pH، غلظت مترونیدازول رابطه ی معکوس و با زمان تماس و نسبت مولی رابطه ی مستقیم دارد.