اثربخشی خاطره پردازی گروهی بر احساس شکست، شکرگزاری و خوش بینی زنان سالمند مقیم خانه های سالمندان

پژوهش در زمینه سالمندی و ارزیابی مداخلات درمانی جهت کاهش مشکلات جسمانی و روانی که سالمندان در این دوره با آن مواجهه می شوند یکی از مباحث متداول در جوامع علمی امروز می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خاطره پردازی گروهی بر احساس شکست، شکرگزاری و خوش بینی زنان سالمند مقیم خانه های سالمندان شهر اهواز انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سالمند مقیم خانه های سالمندان شهر اهواز بودند. نمونه  آماری شامل 18 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود به مطالعه، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 9 نفر) جایگزین شدند. از پرسش نامه احساس شکست گیلبرت و آلن، شکرگزاری اسلامی-ایرانی گودرزی و همکاران و جهت گیری زندگی شییر و کارور برای جمع آوری داده ها استفاده شد. درمان خاطره پردازی گروهی بر روی گروه آزمایش در 8 جلسه انجام و پس از مداخله درمانی مجددا پرسش نامه ها برروی هر دو گروه اجرا گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس تک متغیری نشان دادند که درمان خاطره پردازی گروهی موجب کاهش احساس شکست و افزایش شکرگزاری و خوش بینی زنان سالمند در گروه آزمایش شد. در نتیجه ایجاد بستری مناسب جهت شرکت در جلسات گفتگوی روزانه و خاطره پردازی برای سالمندان مقیم خانه سالمندان ضروری به نظر می رسد و در بهبود وضعیت روان شناختی سالمندان موثر می باشد.