بررسی میزان اثربخشی غلظت های مختلف اسانس دو گونه مرزه (Satureja khuzistanica Jamzad و S. spicigera (C. koch) Boiss.) در کنترل کنه واروا کندوی عسل

کنه واروا از مهمترین آفات کلنی های زنبور عسل در سرتاسر جهان می باشد، با تغذیه از همولنف لارو زنبور عسل و انتقال برخی ویروس ها، خسارت اقتصادی زیادی به صنعت زنبورداری جهان وارد می کند . استفاده از آفت کش های شیمیایی علیه این کنه باعث ایجاد جمعیت های مقاوم آفت شده و محصولات کندو را آلوده می نماید. میزان سمیت تدخینی غلظت های مختلف اسانس دو گونه مرزه (Satureja khuzistanica Jamzad و S. spicigera (C. koch) Boiss.) بر مرگ ومیر کنه واروا و زنبور عسل پس از جمع آوری نمونه از زنبورستان در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. کنه های ماده بالغ در دمای 32 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 50% و تاریکی به مدت 5 تا 10 ساعت با غلظت های صفر، 50، 75، 100، 150 و ppm200 اسانس در چهار تکرار تیمار و برای غلظت های 20 تا ppm1000 محاسبه شدند. براساس نتایج این آزمایش، مقادیر LC50 تعیین شده برای اسانس مرزه خوزستانی، در بازه زمانی 5 و 10 ساعت پس از شروع اسانس دهی، برای کنه واروا به ترتیب 8/149 و ppm6/78 و برای زنبور عسل کارگر 750.5 و ppm435.8 بود و غلظت های محاسبه شده برای اسانس مرزه اسپیسیژرا در همان بازه زمانی بر روی کنه واروا، به ترتیب 255.7 و ppm153.6 و برای زنبور عسل کارگر 737.6 و ppm573 تعیین شد. نتایج نشان داد اسانس مرزه خوزستانی و مرزه اسپیسیژرا هر دو با داشتن حداقل تلفات روی زنبور عسل، از قابلیت بالایی برای کنترل کنه واروا برخوردار بودند و مرزه خوزستانی مزیت بیشتری داشت. تجزیه کیفی نشان داد که میزان کارواکرول در اسانس مرزه خوزستانی 93% و میزان کارواکرول و تیمول موجود در اسانس مرزه اسپیسیژرا به ترتیب 43 و 29% بود.