مطالعه سیر تحول نقش و مفهوم باغشی در فرهنگ موسیقایی ترکمن های ترکمن صحرا

در این مقاله سعی شده تحولات روی داده در نقش و مفهوم باغشی در میان ترکمن ها با تحلیل و مقایسه تداعی معانی و مفاهیم مختلف واژه باغشی در وضعیت گذشته و بررسی فرضیه های مطرح شده در مورد پیشینه باغشی و در وضعیت کنونی بر اساس داده های به دست آمده از پژوهش میدانی مورد مطالعه قرار گیرد. در گذشته «باغشی» به گستره ای از مفاهیم «موسیقی دان، درمانگر، روایتگر، روحانی و عالم» که در میان اقوام ترک آسیای میانه به شدت در هم تنیده بوده ارجاع داشته و به تدریج از این مفهوم چند وجهی و کلی، مفاهیم جزئی «موسیقی دان، شمن و شاعر-باغشی» در فرهنگ های موسیقایی این اقوام شکل گرفته اند. مفهوم و نقش امروزی «باغشی» به مثابه خنیاگر در میان ترکمن ها طی فرایند تقلیل مفهوم کلی «شمن-باغشی» در گذشته دور به مفهوم جزئی «شاعر-باغشی» در گذشته نزدیک و در مرحله بعد منفک شدن نقش «موسیقی گری» از «شاعری» شکل گرفته است. در وضعیت کنونی نیز، باغشی های ترکمن صحرا هنوز در قالب موسیقی گری سطوح مختلفی از فعالیت های موسیقایی را به نمایش می گذارند که رگه هایی از مفاهیم «موسیقی دان، درمانگر و روایتگر» اسلافشان در گذشته دور را تداعی می کنند. تداوم این عناصر در نقش و مفهوم «باغشی» باوجود همه تحولات روی داده در این سنت موسیقایی، بر درستی سیر تحول مطرح شده برای باغشی های ترکمن صحه می گذارند.