پتروگرافی و ژئوشیمی رسوبات آواری قرمز میوسن در شمال غرب کرج، منطقه طالقان

در مناطق مختلف کشور به غیر از پهنه ایران مرکزی، مطالعات بسیار کمی بر روی رسوبات آواری میوسن انجام گرفته است. در مطالعه پیش رو با استفاده از روش های آنالیز رخساره ای، پتروگرافی، دانه شماری و ژئوشیمیایی به مطالعه این رسوبات در البرز مرکزی پرداخته شده است. این توالی به طور عمده از رسوبات مارن و ماسه سنگ تشکیل شده و به طور محلی دارای میان لایه های کنگلومرا با قطعاتی در حد پبل است. رخنمون و برش مورد مورد مطالعه از توالی رسوبات دانه ریز (مارن)، ماسه سنگ ها (فلدسپاتیک لیت آرنایت و لیت آرنایت از نوع ولکانیک آرنایت) و کنگلومرا (ارتوکنگلومرا و پاراکنگلومرای پلی میکتیک) به ضخامت 2/127 متر تشکیل شده است. لایه های سنگی این سازند از دو رخساره گراولی Gmm و Gcm و سه رخساره ماسه ای St، Sh و Sm تشکیل شده اند. خرده سنگ های آذرین بیرونی با جورشدگی ضعیف تا متوسط و گردشدگی متوسط تا خوب، اجزای اصلی تشکیل دهنده این رسوبات هستند که با سیمان غالب هماتیتی به هم جوش خورده اند. بر اساس نتایج به دست آمده، این رسوبات دارای سنگ منشا آذرین فلسیک مشابه پوسته قاره ای بالایی می باشند که در اقلیم خشک تا نیمه خشک تحت هوازدگی ضعیف قرار گرفته اند. رسوبات حاصل مسافت نسبتا کمی را طی کرده و با درجه پایین بلوغ و هوازدگی کم شیمیایی در محیط فعال تکتونیکی و در چرخه اول رسوب گذاری نهشته شده اند. این رسوب گذاری در محیط نزدیک به منشا و در کانال رودخانه های بریده بریده و دشت سیلابی مربوط به مخروط افکنه با تفکیک هیدرولیکی ضعیف و در جایگاه زمین ساختی کمان قوسی اقیانوسی اتفاق افتاده است.