مدل سازی بلوغ حرارتی و ارزیابی ژئوشیمیایی سازند کشف رود در کپه داغ شرقی، شمال شرق ایران

سازند کشف رود به کمک روش ژئوشیمیایی دارای پتانسیل هیدروکربوری نسبتا خوب تا ضعیف ارزیابی می گردد. داده های راک ایول کروژن های نوع II و مخلوط II-III و بلوغ حرارتی انتهای مرحله پنجره نفتی تا کاندنسیت گاز تر را نشان می دهند. برای مدل سازی بلوغ حرارتی، زون های I2، I4 و I6  در چاه B (کپه داغ پیش ژرفا) و زون های I1، I3 و I5 در چاه E (کپه داغ چین خورده) به عنوان لایه های سنگ منشا سازند کشف رود معرفی شدند. زون های چاه B از 167 تا 107 میلیون سال پیش وارد پنجره نفتی، از 115 تا 72 میلیون سال پیش وارد اوج اصلی زایش نفت و از 90 تا 45 میلیون سال پیش وارد زون گاز تر شده اند. زون های I4 و I6 (عمیق ترین زون) بیشینه بلوغ حرارتی 5/2 تا 2% انعکاس ویترینایت (VRo) با °C 200<-192 و زون I2 (کم عمق ترین زون) کمینه بلوغ حرارتی 58/1% و دمای °C 171 را در الیگوسن پیشین تحمل کرده اند. جریان حرارتی بالا در طول ریفت زایی به همراه باقی مانده ضخامت سازند کشف رود باعث زایش سریع هیدروکربور در زون I6  شده است. این در حالی است که به واسطه چین خوردگی وکاهش دما (°C 175-130) هیدروکربورزایی متوقف شده است. زون های چاه E از زمان 110 تا 83 میلیون سال پیش وارد پنجره نفت زایی و از 90 تا30 میلیون سال پیش وارد اوج اصلی زایش نفت شده اند. زون های I3 و I5 بیشینه بلوغ حرارتی 4/1تا 1/1% VRo و دمای°C  155-135 را در الیگوسن پیشین تحمل کرده اند در حالی که زون I1 به اوج زایش نفت (95/0% VRo و دمای °C  128) رسیده است. در حال حاضر به واسطه بالاآمدگی، چین خوردگی و کاهش دما به °C 95-63، هیدروکربور زایی متوقف شده است. در نهایت به دلیل سپری شدن مرحله اصلی زایش هیدروکربور در کپه داغ پیش ژرفا و توقف هیدروکربورزایی به واسطه بالاآمدگی در کپه داغ چپن خورده و پیش ژرفا، تشکیل تله های ساختمانی بر اثر چین خوردگی الیگوسن پیشین تاثیری در تجمعات هیدروکربوری کپه داغ شرقی نداشته و باید زمی ن ریختارهای دیرینه به عنوان اهداف اکتشافی در منطقه کپه داغ شرقی در الویت قرار گیرند.