بررسی روند رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا و میزان تولید بتاکاروتن در غلظت های مختلف نمک

میکروجلبک دونالیلا سالینا یک گونه تک سلولی یوکاریوت و بدون دیواره سلولی تمایز یافته می باشد. در شرایط معمول رشد به رنگ سبز، اما در شرایط تحت انواع استرس به رنگ زرد متمایل به نارنجی تغییر حالت می دهد. در شرایط تحت استرس از قبیل: شوری بالا، فقر مواد مغذی و شدت نور بالا برای حفظ علائم حیاتی خود اقدام به تولید انواع متابولیت های ثانویه مانند بتاکاروتن و گلیسرول می نماید که هریک از این متابولیت های ثانویه دارای ارزش های اقتصادی فراوانی می باشد. امروزه با افزایش روز افزون جمعیت جهانی تامین منابع جایگزین مناسب برای نیازهای غذایی و انرژی بشر بسیار ضروری به نظر می رسد و میکروجلبک ها با ویژگی های منحصر به فردشان میتوانند انتخاب مناسبی در این زمینه به حساب آیند.

در کار تحقیقاتی حاضر به بررسی مقدار غلظت بهینه نمک برای رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا تخلیص شده از دریاچه ارومیه پرداخته شد. برای این منظور نمونه میکروجلبک دونالیلا سالینا تحت شدت نور سفید 10000 لوکس و در محیط کشت جانسون کشت داده شد. همچنین در قسمت دوم به بررسی مقدار بتاکاروتن تولیدی در اثر 11 مرحله شوک نمکی 5/0 مولار درون سلول های دونالیلا سالینا پرداخته شد.

مقدار بهینه غلظت نمکی برای رشد گونه جلبک دونالیلا سالینای مورد نظر شوری 1 مولار در راستای رشد مناسب تر و بالاترین میزان زیست توده تولیدی گزارش گردید. همچنین بالاترین مقدار بتاکاروتن تولیدی در سلول های دونالیلا سالینا در غلظت نمکی 5/3 مولار برابر با 64/36 میکروگرم بتاکاروتن به میلی لیتر محیط کشت سلولی به دست آمد. همچنین با وجود روند نزولی تجمع بتاکاروتن در غلظت های نمکی بالاتر از 5/3 مولار، در غلظت های بالاتر (تا 5/6 مولار) نیز مقدار قابل توجهی بتاکاروتن با تزریق شوک های نمکی درون سلول ها تجمع می یابد.

با اعمال شوک های نمکی کوچک می توان شرایط سلول های میکروجلبک را به تالاب های طبیعی نزدیک تر نمود و در این حالت مقدار قابل ملاحظه ای بتاکاروتن درون سلول ها تجمع میابد.