مطالعه اثر نوسانات دما بر شاخص های رشد و سن گونه (1870 ,Schizothorax pelzami (Kessler در دو زیستگاه رودخانه و دریاچه شمال شرق ایران

در این پژوهش ساختار سنی و ویژگی های رشد ماهی خواجو در دو زیستگاه با ویژگی های متفاوت (رودخانه فریزی و دریاچه چشمه سبز در استان خراسان) در بازه زمانی دی ماه 1388 تا دی ماه سال 1389 مطالعه شده است، پارامترهای سن و رشد با بررسی 495 قطعه استخوان سرپوش آبششی 261 نمونه از زیستگاه رودخانه ای و 234 گونه از زیستگاه دریاچه ای جمعیت های ماهیان خواجوی با دامنه طولی 69 تا 274 میلی متر تعیین گردید. نرخ رشد لحظه ای ماهیان خواجوی جوان (یک و دو ساله) در زیستگاه رودخانه ای(میانگین دمای بالاتر) بیش تر از جمعیت ساکن در زیستگاه دریاچه ای (میانگین دمای پائین تر) مشاهده شد. هم چنین نتایج نشان داد که  S. pelzami در زیستگاه دریاچه ای دارای طول عمر بیش تری هستند. ماهیان خواجو در زیستگاه رودخانه ای در 2-3 سالگی و در زیستگاه دریاچه ای در سن 5-4 سالگی به بلوغ جنسی رسیدند. مقادیر پارامتر رشد ون برتالانفی دوجمعیت، نشان داد که L∞ در جمعیت زیستگاه دریاچه ای (514/70♀ ، 646/464♂) بالاتر از جمعیت زیستگاه رودخانه ای(456/92 ♀، 303/15♂) بود. شاخص فای پریم مونرو (φ′) در زیستگاه دریاچه ای (9/386 ♀، 9/225♂) و در زیستگاه رودخانه ای (9/253♀، 9/074♂)محاسبه گردید. غلبه نسبت جنسی در زیستگاه رودخانه مربوط به جنس نر و در زیستگاه دریاچه به جنس ماده اختصاص داشت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تفاوت در شرایط زیستگاهی به ویژه دمای آب و موقعیت جغرافیایی دو زیستگاه سبب شکل گیری استراتژی های متفاوت از نظر ساختار سن و الگوی رشد در هریک از جمعیت ها گردیده است.