ارزیابی کیفیت آب دریاچه نئور (پارامترهای میکروبی و فیزیکوشیمیایی) به منظور آبزی پروری

این تحقیق با هدف بررسی پارامترهای میکروبی و فیزیکوشیمیایی آب دریاچه نئور انجام گرفت. 5 ایستگاه با توجه به موقعیت جغرافیایی، ارتفاع آب، جریان های ورودی به دریاچه انتخاب گردید. نمونه برداری دوبار در هر فصل (از فصول بهار و تابستان و پاییز) 1395صورت گرفت. آزمون های میکروبی شامل شمارش تعداد کل باکتری، تعداد کلی فرم و تعداد کلی فرم مدفوعی، استرپتوکوکی و باکتری های احیاکننده سولفیت انجام گرفت. بیش ترین میزان تراکم باکتری های هتروتروف در تابستان و در ایستگاه 1 بود (50000 cfu/ml ) و بیش تر از استاندارد بود. بیش ترین میزان باکتری های کلی فرم مدفوعی در پاییز در ایستگاه های 1و3 مشاهده شد (110 cfu/ml ). بیش  ترین میزان فراوانی استرپتوکوکی نیز در فصل تابستان در ایستگاه 3 (110 cfu/ml) بود. بیش ترین میزان فراوانی باکتری های احیاکننده سولفیت در بهار در ایستگاه 1 بود. نیترات، آمونیوم و فسفات در تمامی فصول در حد مجاز (استاندارد EPA) بود. COD ،BOD و pH در برخی از فصول بیش تر از حد مجاز (استاندارد EPA) بود میزان باکتری های هتروتروف، کلی فرم و کلی فرم مدفوعی و استرپتوکوکی در برخی از فصول بالاتر از حد استاندارد بود و دلیل آن، بالارفتن دمای محیط و آب، عبور دام و احشام در منطقه و برخی فعالیت های توریستی و کشاورزی در فصول گرم سال و تلاطم باد و آب و افزایش رسوبات در پاییز بود. این دریاچه، به دلیل بالابودن برخی پارامترها، برای زیست ماهیان خصوصا ماهیان سردآبی مطلوب نمی باشد.