تحلیل شناسایی و اجرای آرای خارجی مالکیت فکری در پرتو ماهیت ویژه این اموال

شناسایی و اجرای آرای خارجی حقوق مالکیت فکری به عنوان نتیجه سایر مباحث اساسی تعارض قوانین(دادگاه صلاحیت دار و قانون حاکم) در این دعاوی به شمار می رود. با توجه به افزایش روزافزون مراودات تجاری بین المللی به خصوص با موضوع حقوق مالکیت فکری تعداد این دعاوی نیز افزایش یافته است و ضرورت شناسایی و اجرای بین المللی آرای صادره در این حوزه به جهات مختلف احساس می شود. با توجه به پیشینه موضوع در اسناد بین المللی، این مسئله قدمت چندانی ندارد و تنها به تازگی اصول حقوقی غیرالزام آوری توسط برخی موسسات حقوقی خارجی در خصوص این موضوع به تصویب رسیده است. حقوق ایران در این خصوص ساکت است و تنها مقررات عام قانون مدنی و قانون اجرای احکام مدنی می تواند مورد استناد واقع شود. مسئله اصلی این مقاله بررسی تحلیلی این موضوع است که با توجه به ماهیت ویژه حقوق مالکیت فکری، آیا نظام سنتی موجود برای شناسایی و اجرای آرای خارجی مالکیت فکری کفایت می کند یا نیازمند تدوین قواعد خاص در این زمینه هستیم؟