میزان پذیرش غیرضروری بیماران در بیمارستان های ایران: مرور نظام مند و متاآنالیز

 پذیرش غیرضروری، پذیرش بیمار بدون داشتن معیارهای پذیرش و اندیکاسیون های تعریف شده است. پذیرش غیرضروری بیماران در بیمارستان ها موجب کاهش رضایت بیماران، افزایش عفونت های بیمارستانی و میزان مرگ و میر بیمارستانی، کاهش ارایه خدمات به بیماران نیازمند، کاهش بهره وری بیمارستان ها و افزایش هزینه های نظام سلامت می شود. هدف این پژوهش تعیین میزان پذیرش های غیرضروری بیماران در بیمارستان های کشور بود.

 این پژوهش با روش مرور نظام مند و متاآنالیز در بازه زمانی تیر تا شهریور 1398 در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. تمامی مقالات مرتبط با سنجش میزان پذیرش های غیرضروری بیماران در بیمارستان های ایران منتشر شده در بازه زمانی 1385 تا پایان 1397 در 7 پایگاه داده، جستجو، گرد آوری و ارزشیابی کیفیتی شدند. در نهایت، تعداد 12 مقاله انتخاب و با استفاده از نرم افزار Comprehensive meta-analysis تحلیل شدند.

از پروتکل ارزشیابی مناسبت برای سنجش پذیرش غیرضروری بیماران در بیمارستان های ایران استفاده شده بود. میزان پذیرش غیرضروری بیماران در بیمارستان های ایران 2/7% (4/9-1/5%: حدود اطمینان 95%) بود. بیشترین میزان پذیرش غیرضروری بیماران در بیمارستانی آموزشی در مشگین شهر در سال 1395 برابر با 11/8% (15/8-8/8%: حدود اطمینان 95%) و کمترین میزان پذیرش غیرضروری بیماران در بیمارستانی آموزشی در شهر یاسوج در سال 1395 برابر با 0/3% (3/6-0%: حدود اطمینان %95) به دست آمد. بین حجم نمونه و میزان پذیرش غیرضروری رابطه معناداری وجود داشت (0/05<P).

 میزان پذیرش غیرضروری بیماران براساس سنتز پژوهش های انجام شده در بیمارستان های ایران کم است. با این وجود، پذیرش غیرضروری بیماران موجب اتلاف منابع بیمارستانی می شود.