ارزیابی سطح مقاومت برخی ژنوتیپ های گزینش شده بومی سیب به بیماری آتشک

بیماری آتشک با عامل Erwinia amylovora از خسارت زاترین بیماری های درختان میوه دانه دار از جمله سیب در سراسر جهان است. در این تحقیق سطح مقاومت به بیماری آتشک در 22 رقم و ژنوتیپ منتخب بومی سیب در کنار دو رقم شاهد سیب زرد لبنانی (Golden Delicious) و سیب قرمز لبنانی (Red Delicious) مورد بررسی قرار گرفت. مواد گیاهی در تابستان 1392 روی پایه بذری سیب پیوند شدند. نهال های پیوندی در زمستان 1393 به گلدان منتقل و در اواسط بهار سال های 1394 و 1395 با روش تلقیح سرشاخه در شرایط گلخانه مایه زنی شدند. زادمایه شامل مخلوطی از سویه های E. amylovoraبا منشا استان های البرز، آذربایجان غربی، کردستان و خراسان رضوی بود. پنج هفته پس از مایه زنی، شدت بیماری بلایت بر اساس نسبت طول نکروز به طول شاخه تلقیح شده تعیین و ژنوتیپ ها در گروه های مختلف مقاومتی رده بندی شدند. در سال 1394 میانگین شدت بلایت 54/24 درصد بدست آمد که بیشتر از 68/17 درصد در سال 1395 بود. تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که ژنوتیپ بذری (SSB) و رقم محلی شمیرانی تابستانه حساس ترین و ژنوتیپ های بیگی کنار رودخانه (B-K-KH)، تربتی (T-R1) و کوزه ای سلماس (GO-SA) از سطح مقاومت بالاتر برخوردار بودند. در مجموع، ژنوتیپ ها در چهار گروه حساس، نیمه حساس، نیمه مقاوم و مقاوم با فراوانی به ترتیب 12/4 درصد، 5/12 درصد، 7/21 درصد و 5/62 درصد از کل ژنوتیپ ها رده بندی شدند. هیچیک از ارقام و ژنوتیپ ها در گروه بسیار حساس قرار نگرفتند. بر این اساس، درصد قابل توجهی از ژنوتیپ های بومی مورد مطالعه که بطور عمده از ژنوتیپ های امیدبخش بودند از سطح مقاومت بالایی به آتشک برخوردار بودند.