قابلیت های معماری ایرانی اسلامی در طراحی پارچه با تاکید بر دکوراسیون داخلی منزل

کاشی کاری های به جامانده از دوران اسلامی و تزیینات منحصربه فرد آنها که از جمله مهمترین مظاهر تجلی مفاهیم عمیق معنوی و جلوه های فرهنگی می باشند، به گنجینه های بی بدیلی از هنر اسلامی مبدل گردیده اند. این تزیینات اغلب دارای قابلیت های متعددی در زمینه طراحی و ارتباطات بصری بوده و استفاده از آنها در هنرهای کاربردی معاصر، حائز اهمیت می باشد. مستندات پژوهش حاضر آثار معماری اسلامی به ویژه کاشی کاری های مسجد نصیرالملک شیراز است. مطالعه و بررسی نگاره های کاشی کاری این مسجد می تواند باعث بازشناسی هویت فرهنگی آن گردد. این مقاله با تحلیل و توصیف داده های جمع آوری شده به صورت کتابخانه ای و میدانی در عرصه آرایه های تزیینی این بنا، در پی پاسخ گویی به این پرسش است که از تزیینات کاشی کاری های این بنای تاریخی چگونه می توان برای طراحی پارچه و دکوراسیون داخلی منزل استفاده نمود. در این راستا ابتدا از کاشی کاری های مسجد نصیرالملک عکاسی کرده و سپس به تحلیل و ارزیابی نقش مایه های مذکور پرداخته شد. در مرحله بعد قابلیت های موجود در این نقش مایه ها برای طراحی پارچه مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با انتخاب نقش های مناسب و انجام تغییرات روی آنها، طراحی پارچه برای دکوراسیون داخلی منزل صورت پذیرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که اگرچه نقش مایه های مسجد نصیرالملک تا حدی متاثر از هنرهای غربی و به صورت طبیعت گرا و غیر انتزاعی می باشند، اما اصول زیبایی شناسی و ویژگی های خاص سنت ایرانی به طور ظریف و آگاهانه در این نقوش مورد توجه هنرمندان بوده و لذا این نقوش از قابلیت های کاربردی و بصری مناسب برای استفاده در هنرهای کاربردی از جمله طراحی پارچه با هویت ایرانی و مطابق با معیارهای جامعه برخوردار می باشند.