مقایسه تاثیر لرزش موضعی و لرزش عمومی بدن در پیشگیری و درمان آزردگی عضلانی تاخیری: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

آزردگی عضلانی تاخیری(Delayed onset muscle soreness, DOMS)  که بعد از ورزش های اکسنتریک رخ می دهد، موجب کاهش عملکرد ورزشی به خصوص در ورزشکاران حرفه ای می گردد. مطالعات مختلفی به منظور پیشگیری و کنترل پیامدهای DOMS انجام شده است. مطالعات پیشین تاثیر ویبراسیون موضعی(Local vibration, LV)  و ویبراسیون عمومی بدن (Whole body vibration, WBV) را بر کاهش علائم DOMS تایید نموده است. اما تاکنون در مطالعه ای تاثیر این دو روش با هم مقایسه نشده است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر LV و WBV بر جلوگیری از بروز DOMS انجام شد.

49 داوطلب سالم غیر ورزشکار به صورت تصادفی در دو گروه مطالعه LV ,WBV و گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه LV از ویبراتور با فرکانس 50 هرتز  روی عضلات 4 سر رانی، کاف و همسترینگ به مدت 1 دقیقه استفاده شد. در گروه WBV، درمان شامل 1 دقیقه ویبراسیون با فرکانس 35 هرتزدر وضعیت اسکوات 100 درجه روی سکوی ویبراتور بود. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس سه گروه به مدت 30 دقیقه روی تریدمیل با شیب 30 درجه رو به جلو و پایین با سرعت 4 کیلومتر در ساعت حرکت کردند. شاخص های DOMS (سطح آنزیم CK، درد و آزردگی عضلانی، محیط ران و حداکثر قدرت ایزومتریک عضله کوادری سپس) قبل و 48 ساعت بعد از مداخله اندازه گیری شدند.

در گروه LV و WBV، شدت DOMS شامل سطح آنزیم Creatine Kinase (CK)، آزردگی عضلانی، حداکثر قدرت ایزومتریک  و محیط ران در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (p<0/05). تفاوت معناداری در شدت DOMS بین دو گروه LV و WBV مشاهده نشد (0/05<P).

 این مطالعه نشان داد که LV دارای اثرات مشابهی با WBV می باشد و با توجه به این که کاربرد LV برای ورزشکار مستلزم صرف هزینه کم تر بوده و کاربری آسانی دارد، استفاده از آن پیشنهاد می شود.