کاربرد تحلیل منحنی مشخصه عملکرد تعدیل یافته در ترکیب نشانگرهای زیستی برای تشخیص زودهنگام دیابت حاملگی
در حوزه پزشکی تشخیصی، ارزیابی دقت تشخیصی نشانگرهای زیستی (بیومارکرها) یا تستها همواره مورد توجه بوده است. گاهی ممکن است یک نشانگر زیستی به تنهایی برای پیشبینی بیماری به اندازه کافی حساس و ویژه نباشد. اما با ترکیب چندین نشانگر شاید بتوان به تشخیص بهتری دست یافت. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد ترکیب نشانگرهای زیستی برای تشخیص زودهنگام دیابت بارداری بود.
در این مقاله، از اطلاعات 523 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستانهای مهدیه و طالقانی واقع در شهر تهران استفاده شد. میزان استریول غیر کونژوگه، آلفا فیتوپروتئین و بتا گنادوتروپین کوریونی انسانی در اوایل سه ماهه دوم بارداری مورد اندازهگیری قرار گرفت. از سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد و معیارهای حساسیت و ویژگی برای ارزیابی دقت این نشانگرها و نیز یافتن ترکیب خطی بهینهای از آنها استفاده شد. انتخاب نقطه برش بهینه بر اساس شاخص یودن بود.
در ترکیب دوتایی نشانگرها، بزرگ ترین مقدار سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد، حساسیت و ویژگی به ترتیب 0/593، 61/90درصد و 58/30درصد با نقطه برش بهینه 0/11 بهدست آمد. در ترکیب سهتایی با تعدیل اثر سن و شاخص توده بدنی، بیش ترین مقدار سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد، حساسیت و ویژگی به ترتیب 0/751، 82/95درصد و 74/62درصد با نقطه برش بهینه 0/10 محاسبه شد.
بر اساس نتایج این پژوهش، ترکیب خطی سهتایی نشانگرها با در نظر گرفتن اثر متغیرهای کمکی به طور معناداری عملکرد تشخیصی بهتری داشت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.