مقایسه تاثیر میدازولام و دکسمدتومیدین بر سطح آرام بخشی ، همودینامیک و عوارض درعمل جراحی استریوتاکسی

اعمال بی حسی در جراحی های حساس مانند استریوتاکسی مغز از لحاظ کنترل همودینامیک و ثبات شرایط بیمار بسیار اهمیت دارد. از بین دارو هایی که به صورت معمول جهت بی حسی استفاده می شوند، میدازولام و دکسمدتومیدین می باشند. اثر این دارو های در بی حس شدن بیماران در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است اما میزان اثر این دو دارو بر روی همودینامیک و عوارض پس از عمل، در عمل جراحی استریوتاکسیک تا کنون مطالعه نشده است. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 64 بیمار کاندید عمل جراحی استریوتاکسی مغز تحت تزریق داروی های میدازولام و دکسمدتومیدین قرار گرفتند و معیار های همودینامیکی از جمله فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، ضربان قلب و تعداد تنفس بیمار و میزان آرامبخشی دارو، رضایتمندی بیمار و جراح، مدت زمان ریکاوری بیماران و عوارض جراحی در بیماران نیز اندازه گیری و ثبت شد. طبق نتایج حاصل از این طرح، در هر دو گروه بیماران ، میانگین فشار خون سیستولی و دیاستولی، ضریان قلب تفاوتی با یکدیگر نداشت. اما از طرفی نشان داده شد که میزان تعداد تنفس در دقیقه در گروه میدازولام کمتر از گروه دکسمتومیدین بود و آنها بیشتر دچار آپنه و اپیزود های کاهش O2 saturation شده بودند. داروی دکسمتومیدین نسبت به میدازولام اثرات بهتری دارد و استفاده از آن در اعمال جراحی حساس که پایداری همودینامیک مهم است دارای ارحج بوده و عوارض تنفسی کمتری نسبت به میدازولام ایجاد میکند.