مقایسه مولفه های ادراک از خدا و همدلی در بین مادران کودکان استثنایی (نابینا، ناشنوا، کم توان ذهنی)

به طور معمول، تولد فرزند سازگاری های جدیدی را در خانواده می طلبد. آمدن نوزاد، علاوه بر مشکل های ویژه ای چون تغذیه، نگهداری، پرستاری و مانند آن، فشارهای روانی بسیاری را بر والدین تحمیل می کند. در این بین همدلی و ادراک از خدا می تواند تاثیرات مثبتی در کاهش فشارها برای مادران داشته باشد؛ لذا این پژوهش با هدف مقایسه مولفه های ادراک از خدا و همدلی در بین مادران کودکان استثنایی شهرستان ارومیه انجام شد.

نوع روش تحقیق علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را مادران کودکان کم توان ذهنی و نابینا و ناشنوا تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، تعداد 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامه 72سوالی لارنس و پرسشنامه داویس بود. برای انجام تجزیه وتحلیل داده های آماری از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و همچنین از تحلیل واریانس، آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون لوین، آزمون باکس و آزمون کرویت بارتلت با نرم افزار SPSS استفاده شد.

نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین میانگین حضور، چالش، پذیرش، خیرخواهی، تاثیر، مشیت (مولفه های ادراک از خدا)، دیدگاه گرایی و آشفتگی شخصی (مولفه های همدلی) در سه گروه مادران کودکان استثنایی تفاوت معنا داری وجود نداشت؛ اما میانگین دغدغه همدلانه (مولفه همدلی) برای سه گروه جامعه متفاوت به دست آمد (0٫012=p). براساس آزمون تعقیبی LSD مشخص شد میانگین دغدغه همدلانه در دو گروه مادران کودکان کم توان ذهنی و نابینا (0٫014=p) و همچنین مادران کودکان کم توان ذهنی و ناشنوا از لحاظ آماری متفاوت است (0٫007=p).

براساس یافته های پژوهش حاضر، دغدغه همدلانه مادران کودکان ناشنوا بیشتر از مادران کودکان نابینا و مادران کودکان کم توان ذهنی است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت مادران کودکان ناشنوا بیشتر از دو گروه دیگر نیازمند کمک و راهنمایی و مداخله های درمانی درزمینه همدلی هستند.