اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب تجربه ای و پریشانی روان شناختی نوجوانان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب تجربه ای و پریشانی روان شناختی نوجوانان دارای اختلال یادگیری خاص بود.این پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه ی آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره راهنمایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 98-1397 بود. نمونه پژوهش شامل 44 نفر (22 نفر گروه آزمایش و 22 نفر گروه کنترل) دارای ناتوانی یادگیری خاص بود که به صورت نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های اجتناب تجربه ای، ارزیابی پریشانی روان شناختی و مشکلات یادگیری استفاده شد. آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای ارائه شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد کهآموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد، اجتناب تجربی و پریشانی روان شناختی نوجوانان دارای اختلال یادگیری خاص را به طور معنی داری کاهش داده است (P<0/001). این یافته ها حاکی از این است که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد یک روش موثر برای استفاده متخصصان در مراکز آموزشی و درمانی جهت ارتقاء سلامت روان دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص است.