اثر تمرین اینتروال شدید بر بیان ژن های TRAF6 و MuRF1 در عضله بازکننده طویل انگشتان پای موش های پیر
یکی از سازوکارهای دخیل در آتروفی عضلانی مسیر TRAF6/MuRF1 است که ممکن است تجزیه عضلانی را افزایش دهد. ازاین رو هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین HIIT بر بیان ژن های TRAF6 و MuRF1 عضله بازکننده طویل انگشتان پای ((EDL موش های پیر C57bl/6 بود. بدین منظور، 28 سر موش C57bl/6 پیر (14=n) و بالغ (14=n) هر گروه در 2 گروه تمرین (7=n) و کنترل (7=n) قرار گرفتند که گروه های تمرین بعد از یک هفته آشناسازی در برنامه 4 هفته HIIT شرکت کردند و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی قربانی و عضله EDL استخراج و به وسیله روش Real-time Pcr بیان ژن ها اندازه گیری شد. در مقایسه گروه های پیر و بالغ، عامل پیری اثر معنا داری بر بیان ژن های TRAF6 و MuRF1 دارد (به ترتیب 0/005=P و 0/004=P)، همچنین تمرین ورزشی به طور چشمگیری بیان این دو را تحت تاثیر قرار می دهد (0/0001=P). همچنین یافته ها نشان می دهد که پیری اثر معنا داری بر وزن نسبی عضله EDL داشته است، به طوری که اختلاف معنا داری بین گروه های بالغ و پیر کنترل (0/032=P) مشاهده شد، ولی این مقدار به لحاظ آماری در هر دو گروه های بالغ (0/117=P) و پیر (0/321=P) معنادار نبود. بنابراین، بالا رفتن سن همراه با افزایش بیان ژن های TRAF6 و MuRF1 است که احتمالا در تغییرات توده عضلانی همراه با افزایش سن درگیرند و با توجه به اینکه تمرینات با شدت بالا بیان این ژن ها را کاهش می دهد، این تمرینات می توانند در دوران سالمندی به منظور حفظ توده عضلانی استفاده شوند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.