نشاط آفرینی و سلامت اجتماعی دانشگاهیان (ارائه یک نظریه داده بنیاد)

رسالت عظیم دانشگاهیان در تامین سلامت و پویایی فردی- اجتماعی اعضای جامعه، تعریف شده است، اما در حال حاضر مسئله اصلی که دانشگاهیان با آن دست وپنجه نرم می نمایند این است که، سلامت و پویایی دانشگاه ها با شیوع بیماری ای سازمانی، با عنوان "بی نشاطی اجتماعی اعضا"، به خطر افتاده است. تحقیق حاضر از نظر نوع هدف کاربردی بوده و سعی دارد تا با الهام از روش داده بنیاد و رویکرد تفسیری، مدل پارادایمی "بانشاطی و سلامت اجتماعی اعضای دانشگاه ها"، را کشف نماید. جمع آوری داده ها با استفاده از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته، در محدوده زمانی سال های 97-95 صورت پذیرفته است. روش شناسی تحقیق، روش کیفی است. با استفاده از نمونه گیری هدفمند و بر مبنای شاخص اشباع نظری، تعداد بیست نفر از خبرگان دانشگاهی به عنوان نمونه ای از جامعه پژوهش مورد مصاحبه قرار گرفتند. کدهای حاصل از متن گزاره ها، با استفاده از متدولوژی کلایزری احصا شدند و سپس بر مبنای آن ها، مدل پارادایمی سلامت و بانشاطی اجتماعی اعضای دانشگاه ها به صورتی داده بنیاد شناسایی شد. روایت نظری این پژوهش بر مبنای مدل پارادایمی" نشاط و سلامت اجتماعی دانشگاهیان"احصاءشده، بدین شرح جلوه گر شد: " دانشگاه می تواند با استقرار نظام مدیریت استراتژیک منابع انسانی و تحت تاثیر سه شرط لازم و کافی حمایت در رفع تعارض های کار- خانواده، تامین بالندگی ساختاری دانشگاه، پرورش تعاملات روان شناختی مثبت فردی - سازمانی اعضا، و با رفع موانع سازمانی - اجتماعی نشاط آفرینی از طریق برندسازی توانمندی های دانشگاه، زمینه ساز تامین سلامت و نشاط اجتماعی اعضا شود. به گونه ای که بازتاب آن در قالب شکوفایی استعدادها و پویایی آموزشی-پژوهشی-اجرایی عضو دانشگاه (تولید و اشتراک علم) و پاسخ به نیازهای محیطی و محاطی (کیفیت، تخصص، دانش، درآمدزایی) دانشگاه به نمایش گذاشته خواهد شد.