رابطه هوش سازمانی با مدیریت بحران در سازمان های اطلاعاتی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

سازمان های اطلاعات نظامی با رصد مداوم محیط استراتژیک، شناسایی و شناخت تهدیدات و فرصت های بالقوه و ارائه اطلاعات مناسب به واحدهای عملیاتی و پشتیبانی، در تامین امنیت کشور نقش مهمی ایفا می نمایند. بدلیل گسترش فضای متغیر و پیچیده فعلی، قدرت ذهن بر قدرت بازو برتری یافته است. لذا بهره گیری از هوش سازمانی می تواند بهره وری را در سازمان افزایش دهد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه هوش سازمانی و مولفه های آن با مدیریت بحران در یکی از سامانه های اطلاعاتی نیروهای مسلح ج.ا.ایران است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان سازمان های اطلاعاتی نیروهای مسلح تشکیل داده که به دلیل محدودیت دسترسی و محدودیت های اجرایی با استفاده از روش «افراد در دسترس»، تعداد 65 نفر از مدیران و کارشناسان سامانه اطلاعاتی به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 49 سوالی استاندارد آلبرخت (2010) برای سنجش هوش سازمانی و پرسشنامه 12 سوالی محقق ساخته مدل الگوی چرخی شکل برای سنجش مدیریت بحران می باشد که روایی آنان طبق نظر خبرگان و کارشناسان فعال مرتبط با این حوزه مورد تائید قرار گرفته و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر (82/0 و 78/0) به دست آمده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن به کمک نرم افزار SPSS استفاده گردید که نتایج حاصل بیانگر آن است که علاوه بر وجود رابطه معنادار و مثبت بین هوش سازمانی و مدیریت بحران، بین مولفه های هوش سازمانی با مدیریت بحران رابطه ای مثبت وجود دارد و در بین مولفه های هوش سازمانی مولفه فشار عملکرد بیشترین همبستگی را با مدیریت بحران دارا می باشد. همچنین مشخص شد که سطح هوش سازمانی در سامانه اطلاعاتی مورد مطالعه در وضعیت مطلوب قرار ندارد.