بررسی علی زیرساخت های گردش گری و رقابت مکانی مقصدهای گردشگری در مناطق خشک، نمونه موردی: کویر مرنجاب

پژوهش حاضر به بررسی علی زیرساخت های گردش گری و رقابت مکانی مقصدهای گردش گری در مناطق خشک می پردازد. از آنجا که رقابت پذیری در مقصد گردش گری به عنوان یک مفهوم نسبی، پیچیده، و چند بعدی که بر پایه نظریه پورتر قرار دارد، در حال تبدیل شدن به یک علاقه رو به رشد در میان پژوهش گران گردش گری می باشد و دارای مفاهیم مهم برای سیاست گذاران می باشد، هدف پژوهش، شناخت و اولویت بندی زیرساخت هایی است که بر رقابت مکانی مقصد تاثیر می گذارند. روش پژوهش کمی می باشد که پرسشنامه ای بر اساس مقیاس 5 گزینه ای لیکرت تنظیم و با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل می شود. نوآوری پژوهش در این است که رقابت پذیری در مقصد گردش گری کویرها بعلت دیرتر آغاز شدن آن ها جدیدتر می باشد و اهمیت مطالعه بر روی آن ها واضح است. فرضیه کلی در نظر گرفته شده پژوهش که مورد آزمون قرار گرفت عبارتست از: کیفیت زیرساخت ها بر رقابت پذیری مکانی مقصد تاثیر مثبت می گذارند. نتیجه پژوهش این است که زیرساخت های اقامتی، امنیتی و حمل و نقل بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته (رقابت مکانی) دارند، از این رو کیفیت زیرساخت حمل و نقل بر رقابت مکانی تاثیر مثبت دارد و فرضیه پژوهش تایید می گردد. پیشنهاد پژوهش این است که به این مساله که عوامل رقابت پذیری مکانی بلحاظ تصمیم و اهمیت مختلف هستند و وابسته به مقصد خاص می باشند توجه شود و بر اساس آن برنامه ریزی صورت پذیرد.