بهبود عملکرد ایمنی پرستاران با استفاده از رویکرد ارگونومی مشارکتی: مطالعه موردی در یکی از بیمارستان های وابسته به صنعت نفت ایران

ارگونومی مشارکتی به مفهوم مشارکت فعال تمام اجزای یک سازمان در توسعه و اجرای دانش ارگونومی درجهت ارتقاء شرایط محیط کار و  ایمنی نیروی انسانی شاغل در سازمان می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای ارگونومی مشارکتی و آموزشی در عملکرد ایمنی پرستاران صورت گرفته است.

مطالعه ی مداخله ای یک ماهه بر روی90 نفر از پرستاران بخش های درمانی در یکی از بیمارستان های بهداشت و درمان صنعت نفت خوزستان به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. افراد مورد مطالعه در سه گروه ارگونومی مشارکتی، آموزش وکنترل قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته عملکرد ایمنی (حیطه مشارکت ایمنی و حیطه پیروی از قوانین ایمنی) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیزکوواریانس و تی زوجی توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز گردید.

نمره عملکرد ایمنی پرستاران در دو حیطه مذکور در گروه های ارگونومی مشارکتی، آموزش وکنترل در قبل از مداخله اختلاف معنی داری نشان نداد (0/05<p). اما در بعد از مداخله اختلاف معنی داری نشان داد (p<0/001). گروه ارگونومی مشارکتی درحیطه مشارکت ایمنی با گروه کنترل و در حیطه رعایت قوانین ایمنی با گروه های آموزش و کنترل اختلاف معنی داری نشان داد (p<0/001).

تحلیل نتایج آماری نشان داد نقش مشارکت پر رنگ تر از آموزش بوده است. درگروه ارگونومی مشارکتی نمره عملکرد ایمنی افراد در بعد ازمداخله  بهبود بیشتری داشته است. اجرای ارگونومی مشارکتی با همکاری مدیران ارشد سازمان می تواند گامی موثر جهت دستیابی بر تامین اهداف ارگونومی و اصول کاربردی آن باشد.
کلیدواژه ها: ارگونومی مشارکتی، آموزش، عملکرد ایمنی، پرستاران