بررسی ارتباط استرس های شغلی با قابلیت کاری کارکنان و عملکرد بیمارستان تخت جمشید کرج

علیرغم خسارت سنگینی که استرس های محیط کار می تواند بر سلامت جسمی-روانی افراد و نهایتا بهره وری سازمان ها داشته باشد، در داخل کشور به این موضوع توجه چندانی نشده است. هدف از این پژوهش،  بررسی نقش استرس در قابلیت کاری و وقوع حادثه بر عملکرد بیمارستان تخت جمشید کرج است.

در این مطالعه استرس شغلی به عنوان متغیر مستقل، شاخص قابلیت کاری و حوادث شغلی به عنوان متغیرهای میانجی و عملکرد بیمارستان به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد. جامعه آماری کلیه کارکنان بیمارستان تخت جمشید با تعداد 636 کارمند بود که با استفاده از فرمول کوکران 240 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده ها نیز از پرسشنامه های استاندارد شاخص توانایی انجام کار، استرس شغلی و عملکرد کارکنان آگی نیز استفاده شد.

میانگین کلی مولفه های استرس شغلی، قابلیت کاری و عملکرد بیمارستان به ترتیب 3.06، 22.2 و 3 حاصل شدند. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که استرس شغلی بر قابلیت کار تاثیر منفی داشت (0.87- =2R)، قابلیت کار بر نرخ حوادث تاثیر منفی داشت (0.34- =2R)، استرس شغلی بر نرخ حوادث شغلی تاثیر معنی داری دارا بود (0.68 =2R) و نرخ حوادث شغلی نیز تاثیر منفی بر عملکرد بیمارستان داشته است (0.62- =2R).

 در یک جمع بندی می توان اظهار داشت که اثر استرس های شغلی بر روی کاهش قابلیت کاری کارکنان و در نتیجه کاهش عملکرد بیمارستان چشمگیر بوده و کنترل استرس در محیط کار این بیمارستان می تواند در کاهش حوادث شغلی و بهبود عملکرد بیمارستان موثر باشد.