راه آهن خواف به هرات و چین فرصتی برای گذار به موقعیت ژئواکونومیک

 اصلی این پژوهش تحلیل چگونگی ایجاد و گسترش شبکه راه آهن بین المللی از ایران به افغانستان و چین به صورت مستقیم یا از طریق عبور از قرقیزستان و تاجیکستان است که می تواند تسهیل کننده ارتباط و مناسبات ترابری و فرهنگی با اروپا و غرب جهان باشد. احداث راه آهن از خواف در شرق ایران به هرات افغانستان و ایجاد کریدور راه آهن هرات به کاشغر چین موضوع اصلی این مقاله است. در صورت تکمیل و اجرای این طرح راهبردی بستر مناسبی برای توسعه زیرساخت ها، سرمایه گذاری اقتصادی بویژه در معادن، تعامل و تبادل بین کشورها بوجود می آید این طرح احیای راه ابریشم و تمدن نوین شرقی را برای توسعه و رفاه مردم رقم می زند و وضعیت ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک این سرزمین را تبدیل به موقعیت ژئواکونومیک می کند.

 این پژوهش مبتنی است بر روش کیفی است و ترکیبی از روش های اسنادی و تاریخی در آن استفاده شده است.
یافته های پژوهش نشان می دهد که با وجود کارکردهای مهم تهدیدها و چالش ها برای این طرح راهبردی عبارتند از:1- تعلل و تاخیر دولت ایران در تکمیل راه آهن «خواف به هرات»، 2- امکان امتداد راه آهن با معیارهای روسی از مزار شریف به هرات و کابل در ادامه راه آهن تازه احداث شده از منطقه حیرتان در مرز ازبکستان به مزار شریف 3- امکان امتداد راه آهن با معیار شبه قاره هند از اسپین بولداک پاکستان به قندهار افغانستان و تضعیف موقعیت ژئواکونومیک هرات در آینده نزدیک.

هرگونه غفلت از احداث راه آهن در مسیر خواف به کاشغر، خسارات بین المللی جبران ناپذیری برای کشورهای اروپایی، چین و کشورهای منطقه بویژه ایران و افغانستان در آینده درپی خواهد داشت.