بررسی تداخل اثر سم عقرب مزوبوتوس اپیوس و داروی سیکلوسپورین در مکانیسم های بیوشیمیایی و هیستولوژی در بافت پارانشیم کبد و کلیه موش سوری

زهر Mesobuthus به عنوان خانواده buthidae شناخته می‌شود که بر اساس مطالعات انجام شده، این زهر می‌تواند باعث مرگ انسان شود. از طرفی خواص ضدالتهابی سیکلوسپورین در پیوند اعضاء از طریق سرکوب سیستم ایمنی و التهاب نشان داده شده است و احتمالا می‌تواند با اثر زهر مقابله کند؛ بنابراین در مطالعه حاضر اثر سیکلوسپورین بر روی زهر epeus Mesobuthus مورد بررسی قرار گرفت.

این یک مطالعه تجربی است. تعداد 50 موش سوری به 5 گروه 10 تایی طبقه‌بندی شدند. زهر Mesobuthus epeus و سیکلوسپورین در دوزهای10، 20 و 30 میلی‌گرمی انتخاب شد. در این مطالعه موش‌های هایی که سیکلوسپورین را دریافت نکردند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پارامترهای بیوشیمیایی همراه با نیتریک اکساید و سیتوکاین IL-2 در همه‌ی گروه‌ها بوسیله متد روتین اسپکتروفوتومتری و الایزا به ترتیب اندازه‌گیری شد. ضمن اینکه، بررسی‌های پاتولوژیک کلیه و کبد نیز انجام شد.

همه‌ی شاخص‌های بیوشیمیایی و IL-2 بطور قابل‌ملاحظه‌ای پس از تزریق زهر Mesobuthus افزایش یافت.(P<0.001) از سوی دیگر، گروه‌های موش پس از دریافت سیکلوسپورین کاهش معنی‌داری در همه‌ی پارامترهای مورد مطالعه نشان داند.(P<0.001).

سیکلوسپورین در دوز 30 میلی‌گرمی قادر به کاهش پاسخ التهابی شده و می‌تواند داروی درمانی مناسبی برای بیماران عقرب‌گزیده باشد.