بررسی تداخل اثر سم عقرب مزوبوتوس اپیوس و داروی سیکلوسپورین در مکانیسم های بیوشیمیایی و هیستولوژی در بافت پارانشیم کبد و کلیه موش سوری

زهر Mesobuthus به عنوان خانواده buthidae شناخته می شود که بر اساس مطالعات انجام شده، این زهر می تواند باعث مرگ انسان شود. از طرفی خواص ضدالتهابی سیکلوسپورین در پیوند اعضاء از طریق سرکوب سیستم ایمنی و التهاب نشان داده شده است و احتمالا می تواند با اثر زهر مقابله کند؛ بنابراین در مطالعه حاضر اثر سیکلوسپورین بر روی زهر epeus Mesobuthus مورد بررسی قرار گرفت.

این یک مطالعه تجربی است. تعداد 50 موش سوری به 5 گروه 10 تایی طبقه بندی شدند. زهر Mesobuthus epeus و سیکلوسپورین در دوزهای10، 20 و 30 میلی گرمی انتخاب شد. در این مطالعه موش های هایی که سیکلوسپورین را دریافت نکردند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پارامترهای بیوشیمیایی همراه با نیتریک اکساید و سیتوکاین IL-2 در همه ی گروه ها بوسیله متد روتین اسپکتروفوتومتری و الایزا به ترتیب اندازه گیری شد. ضمن اینکه، بررسی های پاتولوژیک کلیه و کبد نیز انجام شد.

همه ی شاخص های بیوشیمیایی و IL-2 بطور قابل ملاحظه ای پس از تزریق زهر Mesobuthus افزایش یافت.(P<0.001) از سوی دیگر، گروه های موش پس از دریافت سیکلوسپورین کاهش معنی داری در همه ی پارامترهای مورد مطالعه نشان داند.(P<0.001).

سیکلوسپورین در دوز 30 میلی گرمی قادر به کاهش پاسخ التهابی شده و می تواند داروی درمانی مناسبی برای بیماران عقرب گزیده باشد.