مقایسه تغییرات مرکز فشار و زمان رسیدن به پایداری در دانش آموزان با و بدون هایپر لوردوزیس

با توجه به اهمیت تعادل در انجام کارهای روزمره و فعالیت های ورزشی، ضروری است ارزیابی تعادل بدن از زوایای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه تغییرات مرکزفشار پا و زمان رسیدن به پایداری بین افراد با و بدون هایپرلوردوزیس بود.

در پژوهش حاضر، 30 دانش آموز دختر مقطع راهنمایی استان تهران با دامنه سنی 14-15 سال که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، شرکت کردند. انحنای ستون فقرات آزمودنی ها بوسیله خط کش منعطف ارزیابی شد که به دو گروه، 15 نفر دارای هایپرلوردوزیس و 15 نفر افراد سالم تقسیم شدند. جهت ارزیابی ثبات پاسچر به صورت ایستا از وضعیت ایستادن با چشم باز و بسته بر روی دستگاه صفحه نیرو (مدل Ver3.0.2 ساخت شرکت دانش سالار ایرانیان) و همچنین جهت ارزیابی ثبات پاسچر به صورت پویا، از آزمون پایداری فرود بر روی دستگاه صفحه نیرو استفاده شد. روش های آمار استنباطی t مستقل جهت تحلیل داده ها به کار گرفته شد.

نتایج آزمون آماری نشان داد اختلاف معناداری در شاخص های تغییر پذیری مرکز فشار (COP) در وضعیت ایستاده با دو پا با چشم باز و بسته  بین دو گروه سالم و هایپرلوردوزیس وجود ندارد) 05/0(p> اما زمان رسیدن به پایداری (TTS) بین دو گروه سالم و هایپرلوردوزیس از نظر آماری معنادار بود(05/0p<).

نتایج تحقیق حاضر  نشان داد که راستای غیر طبیعی ستون فقرات (هایپرلوردوزیس) به عنوان یک ریسک فاکتور می تواند شاخص تعادلی دینامیک (زمان رسیدن به پایداری) را تحت شعاع قرار دهد، اما روی شاخص تعادلی استاتیک با چشمان باز و بسته (تغییر پذیری مرکز فشار) تاثیری نداشته است.