جایگاه آموزش های آنلاین در پرورش مسئولیت پذیری اخلاقی با تاکید بر نظریه فلسفی کنش گر-شبکه

هدف پژوهش حاضر، بررسی جایگاه موک ها در پرورش مسئولیت پذیری اخلاقی با تاکید بر نظریه کنش گر-شبکه است. پژوهش حاضر فلسفی و روش آن از نوع تحلیل مفهومی و زبانی و تحلیل منطقی فرارونده است. اسناد تحلیل شده شامل دیدگاه های صاحب نظران، کتب، پیشینه مطالعاتی و پژوهش های مرتبط در این زمینه اند. پژوهش نشان داد که بربنیاد نظریه کنش گر-شبکه و عاملیت هم زمان انسان و فناوری و تاثیرگذاری متقابل آن ها بر یکدیگر، موک ها ابزاری خنثی نیستند و می توانند دارای جایگاه دوگانه سازنده و غیرسازنده در پرورش مسئولیت پذیری اخلاقی باشند. از یک سو از طریق تغییر نقش استاد و فراگیر، به کارگیری رویکردهای تعاملی در تدریس، پرورش شایستگی های اختصاصی و توسعه عدالت آموزشی زمینه پرورش مسئولیت پذیری اخلاقی را فراهم می کنند، از سوی دیگر، به علت غیرحضوری بودن، پذیرش بی قیدوشرط همه متقاضیان، شلوغ بودن کلاس ها، وجود هویت های کاذب و امکان ناشناختگی فراگیران، باعث کاهش مسئولیت پذیری می شوند. بر اساس نظریه کنش گر-شبکه و نگاه واسطه ای، متقارن و شبکه ای به انسان و مصنوعات می توان چنین نتیجه گیری کرد که موک ها از طریق تغییر ماهیت علایق و قصد های کنش گران، زمینه پرورش مسئولیت پذیری یا مسئولیت گریزی اخلاقی آن ها را فراهم کرده اند. این ابزار به خودی خود فاقد ابزاری برای تقویت مسئولیت پذیری اخلاقی است اما این خلاء را می توان با تعاملی تر کردن محیط یادگیری و استفاده بیشتر از فناوری های چندرسانه ای پر کرد.