رابطه اختلال در عملکرد جنسی و رضایت جنسی با میانجی گری خودکارآمدی جنسی زنان متاهل شهر تهران
استحکام روابط زناشویی بدون داشتن روابط جنسی رضایت بخش به خطر می افتد و در این بین، اختلال در عملکرد جنسی می تواند منجر به کاهش رضایت و خودکارآمدی جنسی داشته باشد. این تحقیق با هدف تعیین رابطه اختلال در عملکرد جنسی و رضایت جنسی با میانجی گری خودکارآمدی جنسی انجام شده است.
روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان متاهل مراجعه کننده به سراهای محله منطقه 7 شهر تهران بودند که 133 نفر به طور در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های رضایت جنسی، پرسشنامه عملکرد جنسی زنان و پرسشنامه خودکارآمدی به دست آمد. داده ها با آزمون همبستگی پیرسون، با کمک نرم افزار SPSS-22 و تحلیل مسیر با بکارگیری نرم افزار AMOS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
با افزایش اختلال در عملکرد جنسی با میانگین (انحراف معیار) 15/2(5/4)، رضایت جنسی 98/5(15/3) کاهش می یابد (0/01>P) و با افزایش میزان خودکارآمدی جنسی با میانگین (انحراف معیار) 18/3 (5/7)، رضایت جنسی افزایش می یابد (0/01>P). همچنین اثر مستقیم اختلال عملکرد جنسی بر رضایت جنسی 0/54- و اثر غیر مستقیم آن به واسطه خودکارآمدی جنسی 0/14 بود، که نشان می دهد، خودکارآمدی جنسی، تاثیر منفی اختلال عملکرد جنسی بر رضایت جنسی را کاهش می دهد.
مطالعه نشان داد که خودکارآمدی جنسی نقش واسطه ای معناداری میان اختلال عملکرد جنسی و رضایت جنسی ایفا کرد، به طوری که وقتی خودکارآمدی جنسی افزایش یافت، تاثیر منفی اختلال عملکرد جنسی بر رضایت جنسی کمتر شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.