اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و خودگستگی بیماران زن مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستماتیک

بیماری لوپوس به دلیل ماهیت مزمن و ناتوان کننده آن می تواند منجر به ایجاد اثرات نامطلوبی به ویژه در زنان مبتلا شده و سبب کاهش کیفیت زندگی، کاهش اعتماد به نفس و افزایش تنش روانی فرد شود. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و خودگسستگی بیماران زن مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستماتیک شهر تهران بود.روش و

طرح پژوهش تجربی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. این مطالعه با مشارکت 60 از بیماران زن مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستماتیک شهر تهران از اول خرداد تا پایان شهریور سال 1397 انجام شد. این افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه گواه به صورت تصادفی تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه تاب آوری و پرسشنامه خودگسستگی بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس یک راهه با استفاده از نرم افزار SPSS-20 صورت گرفت.

میانگین (انحراف معیار) سن گروه آزمایش (6/9) 33/5و گروه گواه (5/9) 34/7سال بود. میانگین (انحراف معیار) تاب آوری گروه آزمایش در پیش آزمون (5/3) 42/5 بود که در پس آزمون به (8/5) 50/4افزایش یافت (0/01>P) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون، (9/2) 28 بود که در پس آزمون به (8/7) 30/2 رسید که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. میانگین (انحراف معیار) خودگسستگی گروه آزمایش در پیش آزمون (4/2) 44/8بود که در پس آزمون به (5/3) 32/4 کاهش یافت (0/01>P) اما میانگین (انحراف معیار) خودگسستگی گروه گواه در پیش آزمون، (3/6) 48/2بود که در پس آزمون به (3/2) 48 رسید که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود.

مطالعه نشان داد، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، تاب آوری بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستماتیک را افزایش و خودگسستگی را در آنها کاهش داد.