تعیین آستانه موثرترین عوامل بر افزایش طول خندق ها با استفاده از الگوریتم های داده کاوی و درخت تصمیم CART (بررسی موردی: حوزه آبخیز قاضیان، استان فارس)

یکی از روابط مهم در فرسایش خندقی، بررسی آستانه های ایجاد و گسترش این فرسایش است. این روابط کمک می کند تا بتوان با شناخت دقیق، راهکار مناسبی را پیش بینی نمود و از تخریب اراضی به نحو مطلوب جلوگیری به عمل آورد. طی دهه اخیر، ظهور دانش های نوین در تعیین رابطه بین متغیرها موجب توسعه روش های پیش بینی در علوم مختلف شده است و در نتیجه، بررسی قابلیت استفاده از آن ها در مباحث فرسایش و حفاظت خاک، ضروری است. همچنین با توجه به این که لازم است به منظور کنترل فرسایش خندقی، مکانیسم رشد و گسترش ابعاد خندق ها، به ویژه رشد طولی آن ها، به دقت بررسی و شناخته شود، به این منظور، پژوهش حاضر اقدام به تعیین آستانه موثرترین عوامل بر افزایش طول خندق ها با استفاده از الگوریتم های داده کاوی K-Means و درخت تصمیم CART در حوزه آبخیز قاضیان واقع در شمال استان فارس نموده است. نتایج این پژوهش که شامل اندازه گیری متغیرهای مختلف خندق ها در عملیات میدانی و آزمایشگاهی و استفاده از تکنیک های داده کاوی است نشان داد افزایش طول خندق ها در این منطقه، تابع عوامل مساحت آبخیز گسترش، هدایت الکتریکی عصاره اشباع، شیب پیشانی، درصد پوشش گیاهی و نسبت جذبی سدیم می باشد. توصیه می شود در کاهش گسترش طولی خندق ها و تولید رسوب، به کنترل فرسایش در پیشانی آن ها توجه بیشتری شود. همچنین اصلاح خاک های این منطقه به کمک اصلاح کننده ها و احیای پوشش گیاهی سازگار و افزایش ماده آلی خاک، در اولویت اقدامات موثر در کنترل گسترش طولی خندق ها قرار گیرد.