بررسی اثر پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی rs141831067 در ژن دی هیدروفولات ردوکتاز بر پاسخ به متوترکسات در مبتلایان به سرطان پروستات

هدف از این تحقیق بررسی تئوری تاثیر پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدیrs141831067 ژن دی هیدروفولات ردوکتاز بر پاسخ درمانی افراد مبتلا به سرطان پروستات به داروی متوترکسات و مطالعه فراوانی این پلی مورفیسم در جمعیت ایرانی است.

در این پژوهش خون محیطی از 50 فرد سالم و 50 فرد مبتلا به سرطان پروستات گرفته شد. سپس DNA ژنومی استخراج و جداسازی شد. برای بررسی وجود پلی مورفیسم موردنظر در افراد مورد مطالعه، از تکنیک ARMS-PCR استفاده شد. در نهایت بررسی آماری نتایج به دست آمده به واسطه بررسی فراوانی آللی، درجه هتروزیگوتی، آنالیز فاکتور PIC و بررسی تعادل هاردی واینبرگ صورت پذیرفت.

مقایسه فراوانی آلی برای پلی مورفیسم rs141831067 در دو گروه سالم و بیمار نشان داد که فراوانی آللی این مارکر در گروه بیمار به صورت معناداری بیش تر از گروه سالم است (002/0P-Value=). به علاوه آنالیزهای بیوانفورماتیکی برهم کنش آنزیم دی هیدروفولات ردوکتاز و داروی متوترکسات نشان داد که پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدیrs141831067 ژن دی هیدروفولات ردوکتاز در برهم کنش با دارو تغییر ایجاد می کند و موجب خروج نسبی متوترکسات از جایگاه فعال دی هیدروفولات ردوکتاز می شود.

چند شکلی تک نوکلئوتیدی rs141831067 موجود در ژن دی هیدروفولات ردوکتاز در احتمال بروز سرطان پروستات نقش مهمی دارد و این چند شکلی تک نوکلئوتیدی می تواند باعث بروز مقاومت دارویی به متوترکسات در سرطان پروستات گردد.