بررسی تاثیر جابه جایی سطح زمین بر ساختمان های تخریبی در شهر بم با استفاده از تکنیک های فازی شی ء گرا و تداخل سنجی راداری

از مهم ترین مخاطراتی که امروزه و حتی در گذشته جامعه ی بشری را تهدید کرده است، مخاطره ی زلزله و اثرات حاصل از وقوع آن است. با توجه به اهمیت این موضوع، در این تحقیق به بررسی تغییرات سطح زمین پس از وقوع زمین لرزه در منطقه ی بم با استفاده از تصاویر راداری و نوری1 پرداخته شده است که با استفاده از تصاویر ماهواره انویست2، مربوط به زمان های قبل و بعد از زلزله ی بم، اقدام به برآورد میزان جابه جایی حادث شده در سطح منطقه ی مورد مطالعه گردید. همچنین با استفاده از تصویر پانکروماتیک ماهواره ی IRS هندوستان با دقت مکانی پنج متر و انجام تکنیک فیوژن3 از نوع ادغام رزولوشن فیلتر بالا گذر4 با استفاده از تصاویر استر5 و عکس های هوایی منطقه ی بم مربوط به سال 1383 اقدام به اجرای الگوریتم فازی شی ء گرا6 برای استخراج خودکار ساخت و سازهای موجود در منطقه ی مورد مطالعه شد. با توجه به تاثیر سازندهای زمین شناسی در تعیین مکان های مناسب برای ساخت و سازها و بررسی میزان اثر پذیری سازندهای تشکیل دهنده ی منطقه ی مورد مطالعه از زلزله ی به وقوع پیوسته در منطقه، از نقشه ی زمین شناسی 1:100000 استفاده شد. در مرحله ی تجزیه و تحلیل پژوهش، نتایج حاصل از هر یک از مراحل عملی انجام شده با یکدیگر انطباق داده شدند. به طوری که میزان جابه جایی در اثر زمین لرزه بین 0.19-  و 0.32در تغییر بوده و نتایج مربوط به استخراج خودکار ساختمان های تخریبی به وسیله ی اپراتورهای AND و OR دقتی به ترتیب برابر 93 درصد و 98 درصد نشان دادند، که با انطباق این لایه ها با هم ارتباط بین جابه جایی زمین، واکنش پذیری سازندها از جابه جایی و تخریب ساختمان ها مورد بررسی قرار گرفت.